O Aττικός αμπελώνας και οι ιδιαιτερότητές του

 Γράφει: Ελένη Κεφαλοπούλου - Δημοσιογράφος Οίνου

 Τα εδάφη της Αττικής παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία. Είναι κυρίως ασβεστούχα και αργιλώδη και προέρχονται από προσχώσεις ποταμών και λιμνών. Δεν είναι ιδιαίτερα γόνιμα λόγω της χαμηλής περιεκτικότητας σε οργανικές ουσίες.
Η Αττική όμως είχε πάντα ένα μεγάλο σύμμαχο, το κλίμα της. Καθώς περιβάλλεται από θάλασσα, οι ήπιοι χειμώνες, η μεγάλη ηλιοφάνεια - από τις μεγαλύτερες στον Ελλαδικό χώρο- τα μελτέμια και η θαλασσινή αύρα που κατεβάζουν τη θερμοκρασία το καλοκαίρι, διαμορφώνουν τις ιδανικές συνθήκες για αμπελοκαλλιέργεια.

Οι σημερινοί αμπελουργοί σκάβουν τα ίδια αμπελοτόπια που φρόντιζαν κι οι πρόγονοί τους. Αυτά που προμήθευαν το κρασί στα ονομαστά συμπόσια των Αθηνών. Το κρασί και το αμπέλι είναι ταυτόσημο του ελληνικού πολιτισμού.

Ο Αττικός αμπελώνας έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που παρουσιάζουν οι περισσότερα αμπελώνες της Ελλάδας. Ο κλήρος είναι μικρός και δεν ευνοούνται οι τεράστιες καλλιέργειες. Λόγω της μορφολογίας του εδάφους υπάρχουν μικρές αμπελουργικές ζώνες και ο τρύγος γίνεται χειρωνακτικά. Πολλοί αμπελώνες ανήκουν σε οικογένειες, δημιουργώντας μικρούς αλλά παθιασμένους οινοποιούς. Αλλά και τα μεγαλύτερα οινοποιεία συνεργάζονται με ανεξάρτητους αμπελουργούς, που έχουν τη δυνατότητα να παράγουν σταφύλια υψηλής ποιότητας. Υπάρχουν πολλά αμπέλια με κλίματα ηλικίας άνω των 30 ετών που συμβάλλουν στην παραγωγή ποιοτικών κρασιών.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες μαζί με την τεχνογνωσία, τη χαμηλή στρεμματική απόδοση, στόχος πια των οινοπαραγωγών, και κυρίως τη πανάρχαια αμπελουργική και οινοποιητική παράδοση της Αττικής, κάνουν το άστρο των κρασιών της Αθήνας να ανατέλλει στο οινικό στερέωμα.